Descripción

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Non pugnem cum homine, cur tantum habeat in natura boni; Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Duo Reges: constructio interrete. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas?

Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Venit enim mihi Platonis in mentem, quem accepimus primum hic disputare solitum; Nunc vides, quid faciat. Aut, Pylades cum sis, dices te esse Orestem, ut moriare pro amico? Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Quis istud possit, inquit, negare? Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Falli igitur possumus.